Nieuwe trainer en versterking

Na de succesperiode onder Raymond Goethals slaat STVV begin jaren ’70 een nieuwe weg in met Ward Volckaert als nieuwe trainer. De club haalt twee Nederlandse versterkingen naar Stayen die een blijvende band opbouwen met de club en de stad: Eddy Koens en Michel Vanderloop.

Michel Vanderloop (1967–1971) kijkt met warme gevoelens terug op zijn overstap: “Vanaf het moment dat ik contact heb met STVV, voelt het goed. Het is hier betaald voetbal, maar op een menselijkere manier dan in Nederland. De mensen zijn gemoedelijker, het leven aangenamer.”

Ook Eddy Koens (1966–1971) bevestigt dat: “De verdiensten liggen hier hoger dan in Holland, en het is veel makkelijker om een huis te krijgen.”

Bekerfinale 1971: de Kanaries met snorren

Met clubicoon Lon Polleunis als uitblinker houdt STVV zich enkele seizoenen knap staande in de buik van het klassement. In het seizoen 1970-1971 schrijft de club geschiedenis: voor het eerst bereikt STVV de finale van de Beker van België.

Onder leiding van trainer Jean Claes plaatsen de Kanaries zich voor de finale in het Heizelstadion. In aanloop naar die wedstrijd spreken de spelers af om allemaal een snor te laten staan, een ludiek maar verbindend gebaar.

Op weg naar de finale schakelt STVV Racing Jet Brussel, Racing Doornik, Daring Club Molenbeek, KFC Turnhout en SV Sottegem uit. Opvallend genoeg stond er geen enkele eersteklasser in de weg richting de Heizel. Op 16 mei 1971 zit het stadion afgeladen vol met supporters van STVV en tegenstander Beerschot.

De finale wordt een beklijvend duel: Houben opent de score met de 0-1, maar finaal wint Beerschot na verlengingen met 2-1. Hoewel zij de beker mee naar huis nemen, erkent hun bestuur sportief dat STVV de morele winnaar is. Voorzitter Frans Smeets verwoordt het zo: “Beerschot heeft na de wedstrijd sportief toegegeven dat wij de morele overwinnaars zijn.”

Terugval en degradatie

In de competitie eindigt STVV dat seizoen op een stabiele achtste plaats, exact in het midden van het klassement. Maar het decennium eindigt minder rooskleurig: in 1974 degradeert STVV na 17 opeenvolgende seizoenen in eerste klasse. Wat volgt, is een lange periode van wachten: twaalf jaar lang blijft promotie uit.

Toch zijn de jaren ’70 een mooi hoofdstuk in de historie van STVV. Met als hoogtepunt die bekerfinale, waar de Kanaries met snorren de Heizel bestormden.