Het onwaarschijnlijke verhaal van Michiel en Ryuki

Ryuki en Michiel liepen elkaar voor het eerst tegen het lijf op Coventry University in Engeland. Als student, afkomstig uit verschillende delen van de wereld, vonden ze hun weg naar hetzelfde academische programma. "We hadden meteen een klik," herinnert Michiel zich. "We deelden dezelfde interesses, ondere voetbal uiteraard, en woonden in hetzelfde kotgebouw.”

Zoals dat bij veel studenten gaat, komt er ooit een moment waarop je als stagiair ervaring opdoet in het werkveld. "Ik wilde praktijkervaring opdoen in een professionele voetbalomgeving," legt Ryuki uit. “Het toeval wilde dat Michiel de toenmalige communicatiemanager van STVV kende. En hij me ook vertelde dat onze club Japanse eigenaars had. Zo kon ik de eerste contacten leggen.”

Ryuki begon zijn stage op de communicatie-afdeling van STVV. Hij leerde snel in de altijd veranderende voetbalwereld. "Het was een intense periode," zegt Ryuki. "Maar ik voelde me meteen thuis aan de Tiensesteenweg." De clubleiding merkte Ryuki’s inzet en talent snel op. En dat mondde uit in een vast contract.

Fast forward naar enkele jaren later. Wanneer er binnen STVV een vacature vrijkomt voor een financiële medewerker, gaat er bij Ryuki een lichtje branden. Hij denkt direct aan zijn vroegere studiekameraad. "Ik wist dat Michiel hier zou passen," vertelt Ryuki. "Dus ik bracht hem meteen op de hoogte."

Michiel solliciteerde en werd uitgenodigd voor een gesprek. De rest is geschiedenis. "Het was spannend," zegt Michiel. "Maar omdat ik eerder ook al trainer was bij STVV Youth, kende ik het huis al een beetje." Enkele weken later kwam het verlossende nieuws. Michiel kreeg de job en mocht zijn intrek nemen in zijn kantoor op Stayen.

Sindsdien werken beide kameraden op enkele meters van elkaar. "Het is bijzonder om na al die jaren weer samen te werken," zegt Michiel. "Onze samenwerking gaat verder dan alleen werk: we kennen elkaars gezinnen en ook zijn kinderen zie ik af en toe.”

Ryuki voegt toe: "We hebben allebei een unieke weg afgelegd, om uiteindelijk toch op dezelfde plaats terecht te komen. Het is leuk om te zien hoe toevallige ontmoetingen jouw latere leven kunnen bepalen.”