Nico, hoe lang ben je al STVV-supporter?

Ik kom al 30 jaar naar Stayen. Dat is ooit begonnen vanuit een vriendengroep binnen de Ronde Tafel van Sint-Truiden. We zijn indertijd samen naar de matchen beginnen gaan, en dat is eigenlijk nooit meer gestopt.

Clubliefde gaat vaak van vader op zoon. En dat is ook bij mij zo. Mijn vader is zelfs 60 jaar supporter geweest. Sinds vorig jaar kan hij echter niet meer naar het stadion komen. Op zijn 88ste begint de leeftijd hem wat parten te spelen.

Ook mijn broer heeft het STVV-verhaal meegemaakt: hij was hier als jeugdspeler actief tot en met de UEFA’s, wat nu de U18 is. Zelf heb ik gevoetbald in de provinciale reeksen, bij Zoutleeuw.

Als supporter heb je natuurlijk heel wat mooie momenten beleefd in de tribune. Maar hoe ben je van die tribune in de bestuurskamer beland?

Onder toenmalig voorzitter Lammens was de club op zoek naar financiële ondersteuning voor de jeugdwerking. Met een groep van zo’n 25 ondernemers zijn we toen bijgesprongen om de nodige investeringen mogelijk te maken.

Ook David Meekers maakte trouwens deel uit van die groep. Zo hebben we elkaar beter leren kennen. Bij de overname is David vervolgens voorzitter geworden en mocht ik een tijdlang voorzitter zijn van de jeugdwerking.

Over David Meekers gesproken. Heb je deze beslissing met hem overlegd?

Het management van de club heeft deze beslissing uitvoerig besproken met alle bestuurders, dus uiteraard ook met de familie Meekers.

Onlangs ben ik zelf ook bij David op bezoek geweest. Het deed deugd om hem terug te zien. Nu moeten we hem vooral rust en ruimte geven om aan zijn herstel te werken.

De band met de familie blijft heel sterk. Zijn zoon, Gijs Meekers, wordt jeugdvoorzitter en ondersteunt de club met zijn financiële expertise. Net zoals zijn vader dat altijd heeft gedaan. Dat zijn zaken die supporters niet altijd zien, maar die wél cruciaal zijn voor een voetbalclub.

Hoe zijn jouw contacten met de Japanse eigenaars en medewerkers van STVV?

Er is ontzettend veel wederzijds respect en vertrouwen. Ik waardeer vooral de nederigheid van de Japanse collega’s binnen STVV. Net zoals ikzelf zijn het geen mensen die graag hoog van de toren blazen.

Daarnaast hanteren zij een manier van werken die ik ook in mijn eigen bedrijf volg: als een goede huisvader omgaan met middelen, geen gekke beslissingen nemen. Mijn vader zei altijd: “Zorg dat iedereen elke maand betaald is, vooraleer je aan andere zaken denkt.” Die filosofie herken ik bij de Japanse mensen binnen STVV.

Welke accenten wil jij leggen als bestuurder?

Ik zie drie grote werven de komende jaren:

Ten eerste het opwaarderen van ons trainingscomplex. Een moderne trainingsomgeving is essentieel om de juiste spelers aan te trekken en te behouden — zowel bij de eerste ploeg als bij de jeugd.
Ten tweede aandacht houden voor de lokale verankering. STVV is een club waar de troeven van Haspengouw en Japan - twee culturen met een gelijkaardige mentaliteit - elkaar versterken. De connectie met Groot-Haspengouw blijft heel belangrijk. Daarom blijven we kansen geven aan lokale spelers, luisteren naar onze supporters en helder communiceren met onze achterban. Het effect daarvan zie je in de toeschouwersaantallen - die de voorbije vier jaar sterk zijn gestegen - maar ook aan het sentiment in de regio. Aan de toog wordt opnieuw positief over STVV gesproken, en dat enthousiasme werkt aanstekelijk.
Ten derde willen we natuurlijk vooral sportief doorgroeien. Dat blijft de belangrijkste ambitie.

Wat houdt die sportieve ambitie precies in?

De voorbije jaren hebben we bewust gebouwd aan een duurzame, financieel gezonde club. Er liggen stevige fundamenten: nu kunnen we er een mooi huis op zetten.

Dat betekent niet dat we het geld zomaar aan ramen en deuren gaan uitgooien, maar wél dat we stap voor stap willen groeien en klimmen in de rangschikking.

Dankzij de aanhoudende sportieve prestaties groeit het aanzien van STVV. Zowel in binnen- als buitenland. Dat moet leiden tot hogere transfersommen, die we opnieuw kunnen investeren. Die positieve spiraal willen we de komende jaren aanhouden.