Voor altijd de eerste kapitein

Guillaume ‘Guy’ Menten zette zijn eerste passen op het voetbalveld bij het legendarische Saint-Trond Sportif. Die ploeg - beter bekend onder de bijnaam ‘Aribibi’ - was één van de vooroorlogse voorlopers van STVV.

Na de eerste wereldoorlog nam het voetbal in Sint-Truiden een noodgedwongen herstart. Guy kwam terecht bij F.C. Gold-Star, de club die later herdoopt werd tot STVV. Menten begon als speler op de centervoorplaats. Na een tussenstop als halfback vond hij uiteindelijk zijn vaste stek op de centerhalf. Die positie bekleedde hij tot zijn laatste wedstrijd in het geel-blauwe shirt, in maart 1933.

De verdiensten van Guy Menten in de beginperiode van STVV kunnen niet onderschat worden. Hij was één van de grondleggers van de club. Zo was Guy lange tijd kapitein en ontpopte hij zich in de begindagen zelfs eventjes tot secretaris: hij deed hoogstpersoonlijk de aanvraag tot toetreding bij de Belgische Voetbalbond. Samen met zijn broer Robert hield Menten de spelers in het gareel. Zo slaagde hij er – met bloed, zweet en tranen - in de club hogerop te brengen. De eerste promotie naar bevordering was de kroon op zijn werk.

Bovendien groeide het café van vader Jean Menten - in de toenmalige Brustemstraat - uit tot het eerste clublokaal. Na de oprichting schonk diezelfde Jean - in de volksmond Dzjang de Kèè - 11 truitjes. Guy zelf gaf ook regelmatig geld uit voor de club. Zo kocht hij vaak uitrustingen en schoenen voor zijn medemaats.

Guy de Kèè was een kolos van 80 kilo, bierhandelaar van beroep. De bijhorende spierkracht kwam goed van pas. Want in de beginperiode (toen STVV nog aan de Tongersesteenweg speelde) plantten de spelers zelf de doelpalen, hesen ze de netten en kalkten ze het terrein. Het wellen van het veld zorgde dat de spelers overtollige kilo’s verloren ... Een aparte vorm van fysiektraining, met andere woorden. Vader Menten vond trouwens al snel na de oprichting een nieuw terrein voor de club, aan de Ziekerenweg en Montenakenweg.

Als speler was Guy van goudwaarde. Hij was de gedroomde centerhalf, zowel in aanvallend als in verdedigend opzicht. Filip Joos zou hem vandaag ongetwijfeld als box-to-box speler omschrijven. Menten was de man die zijn voorlijn letterlijk mee de aanval inzoog. En tegelijk vormde hij een onoverkomelijk verdedigend blok.

Hij was beweeglijk en gedreven en beschikte over een gave techniek en uitstekend spelinzicht. Telkens hij met een gemeten pass een aanval lanceerde, luidde de alarmbel bij de tegenstander. Bovendien nam de kapitein ook zijn verantwoordelijkheid als strafschopnemer: Menten plaatste zich achter de bal, kneep steevast de ogen dicht en loste vervolgens een kanonschot. Ondanks die opvallende aanpak miste hij in zijn carrière slechts zelden vanop elf meter.

• Wie trad er in de voetsporen van Menten in de jaren '30?