Mathis en Milan Hayen (zonen van Nicky Hayen)
Geboren en getogen Truienaar Nicky Hayen debuteerde in 1999-2000 in de verdediging onder trainer Willy Reynders. In totaal trok hij 243 keer het Kanarieshirt aan. Tien jaar na zijn debuut als speler nam Nicky de trainersrol over van de ontslagen Marc Brys. Momenteel zwaait hij de trainersplak bij Club Nxt in 1B. Mathis (Elite – U13) en Milan (Elite – pendelt tussen U15 en U16) zijn middenvelders én fervente STVV-supporters. Ze luisteren aandachtig als Nicky het heeft over zijn jeugdjaren bij STVV.
Nicky, vergelijk de jeugdwerking van toen eens met die van nu?
Nicky: “Daar moet ik zelfs niet over nadenken: nu is het stukken beter. Als 7-jarigen speelden we meteen 11 tegen 11 op een groot veld. Er waren wedstrijden dat je geen bal raakte. Ik was oorspronkelijk een aanvaller. Pas als 17-jarige werd ik centraal in de verdediging gedropt. Op training was het vooral lopen en zorgen dat je bij de snelsten was. De beste spelers kwamen na een tijdje automatisch bovendrijven.“
“Vandaag de dag speel je in het begin 2 tegen 2. Zodra ze 5 tegen 5 spelen komt iedereen in het stuk voor en zie je al of er voetbal inzit. Mathis en Milan staan nu al veel verder dan ik op die leeftijd. Zij krijgen ook specifieke trainingen op techniek, coördinatie, individuele ontwikkeling, ... Ik durf gerust zeggen dat zij technisch beter zijn dan ik ooit ben geweest (de broers glimlachen). Anderzijds hadden wij meer karakter dan de nieuwe generaties, omdat we zo hard voor ons plekje moesten strijden.”
Wie staat er bij hun wedstrijden langs de lijn? Nicky de papa of Nicky de trainer?
Nicky : “Beiden. Die dubbele rol wordt mij niet altijd in dank afgenomen. Ik wind er geen doekjes om en zeg heel duidelijk wat er beter kan.”
Milan : “Dat komt soms hard aan.”
Nicky: “Ik weet wat ze nodig hebben, maar ze mogen gerust een andere mening hebben. Ik vraag ze dan om hun inzicht te delen. Voetbal is geen exacte wetenschap, hé. Ik probeer oplossingen aan te reiken om ze beter te laten voetballen. Niet dat ik die ambitie heb, maar ik denk dat ik zonder probleem coach zou kunnen zijn van hun ploeg. Ik weet dat ik rechtlijnig en correct ben, en voor hen minstens even streng zou zijn.” Mathis: “Ik zou je wel graag als trainer willen.”
Milan: “Ik liever niet omdat het raar zou aanvoelen.”
En hoe beleeft Nicky de papa de wedstrijden van zijn zonen?
Nicky: “Dan neemt het emotionele over. Laatst tegen Oostende nog had ik vóór de wedstrijd wat ideeën aangereikt. Milan voerde dat perfect uit en scoorde. Hij zocht mij meteen en toen onze blikken kruisten, was dat een fantastisch gevoel. Ik geniet ervan als ik onze jongens bezig zie. Toen ze het U8-tornooi in Genk wonnen, of derde werden op het internationaal hoogstaand tornooi van Wormerveer, of na het gelijkspel tegen FC Barcelona in Schaarbeek … dat zijn stuk voor stuk prachtige familieherinneringen.”
En daar komen de herinneringen aan jouw spelerscarrière dan nog bij ...
Nicky: “Ik heb de kans gekregen om met heel wat STVV-iconen te spelen. Ze allemaal opnoemen is misschien wat veel, maar ik ben er zeker van dat namen als Boffin, Teppers, Voets, Van Houdt, Hajnal en Rudonja nog vele supportersharten in vervoering brengen. Jammer dat we die beker niet naar Stayen konden brengen, maar het waren schitterende jaren. Met Philippe Lenglois en Marcos Pereira heb ik trouwens nog altijd contact.”
Milan: “Wij hebben die periode niet bewust meegemaakt, maar papa heeft er wel over verteld. Zijn verhalen sterken ons in de ambitie om later ook profvoetballer te worden. Het liefst bij STVV natuurlijk.”
Mathis: “Dat wil ik ook. We zijn hevige STVV-supporters. Zowel uit als thuis gaan we supporteren. Voor STVV spelen is dus een droom.”
Milan: “Ik weet wat je nog gaat vragen. Of we ook voor Brugge Nxt supporteren? We gaan kijken om voor papa te supporteren (knipogen de jongens).”